سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

زبانحال حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در شهادت عون و محمد

شاعر : مهدی قربانی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لن
قالب شعر : غزل

رضایِ توست رضایِ خدایِ این دو نفر            خداست شاهدِ حالِ رضایِ این دو نفر

همین که قـصدِ فـدایـیِ تو شـدن دارنـد            هـزار مـرتـبه جـانـم فـدایِ این دو نفر


تو در عبایِ خودت دیده‌ای هزار اکبر            به من نمی‌رسـد آیا بـلایِ این دو نفر؟

سکوت کردی و حال رضایتت پیداست            دعات بدرقه شد در قـفـایِ این دو نفر

دو نسلِ حیدر و جعفر به معرکه زده‌اند            مـلائـک‌انـد تـمـام قُــوایِ این دو نـفـر

یکی زده به یَسار و یکی زده به یمین            غرور می‌چکد از ماجرایِ این دو نفر

به ناگه از همه سو سیلِ تیغ و تیر آمد            شکست در نظرِ من صدایِ این دو نفر

اگر چه در پِیِ آنـان به معـرکه زده‌ای            محال شد که بـبـینی شفـایِ این دو نفر

ز دور دیــده‌ام آخـر بـه دسـت آوردی            تو عـاقـبت بـدنِ نـخ نـمایِ این دو نفر

بـرون ز خـیـمه نیـایـم برایِ دیـدنشان            اگر چه پَر زده قـلـبم برایِ این دو نفر

چه اقـتـدایِ شـریـفی به رأسِ تو دارند            به نیزه شد سرِ از تن جدایِ این دو نفر

نقد و بررسی

سه بیت از این شعر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد، فراموش نکنیم موضوع آمدن حضرت زینب سلام‌الله‌علیها به نزد سیدالشهدا عليه‌السلام برای اذن میدان گرفتن محمد و عون است در هیچ مقتل معتبری نیامده و صحیح هم نمی‌باشد و لذا باید حتماً در قالب زبانحال خوانده شود در ثانی موضوع اجازه ندادن امام و قسم دادن حضرت زینب و ... را حتی در قالب زبان حال هم نمی توان بیان کرد زیرا طبق اسناد معتبر امام اصلاً مخالفتی برای به میدان رفتن این دو بزرگوار نداشتند. و نکته آخر اینکه این دو بزرگوار کودک نبودند بلکه جوانان رشیدی بودند و طبق روایات کتب معتبر همچون تاریخ الامم والملوک ج۵ ص ۴۴۷؛ الارشاد ج۲ص ۱۵۹؛ الـفتـوح ج۵ ص۱۱۱؛انساب الاشراف ج ۳ ص ۴۰۶؛ مُثیرُالأحْزان ۲۴۴؛ إعْلام الوَری ۳۴۶؛ بحارالأنوار ج۴۵ ص ۳۹؛ منتهی الآمال ۴۴۶؛ نفس المهموم ۲۷۶؛ مقتل امام حسین ۱۵۶؛ مقتل مقرّم۲۳۷؛ قمقام ۴۳۶؛ مقتل جامع ج۱ ص ۸۲۵ و ....  پس اذن گرفتن از امام جنگیده و تعداد بالایی از دشمنان را به درک واصل کرده اند. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.